اگر دانشجوي شب امتحاني هستيد و علاوه بر مطالب امتحان هنوز پروژه را به استاد تحويل نداده‌ايد، نگران نباشيد چون از صدقه سر موتورهاي جست‌وجويي چون گوگل مي‌توانيد از استاد نمره عالي (يا همان A) بگيريد.

عكس روي وب سايت Term Paper Relif (وب‌سايت پشتيباني تحويل پروژه‌هاي دانشگاهي) يك دانشجوي جوان را در حالي كه لب‌هايش را مي‌جود به نمايش گذاشته است. جوان به فكر فرو رفته است و خواننده مي‌تواند محتواي فكر او را كه بالاي عكس او در يك كادر قرار گرفته است، بخواند: «لعنتي! اگه نتونم كار عملي‌ام رو تموم كنم مجبورم قرار شنبه شب رو به هم بزنم.» اما اين كار لازم نيست، فقط كافي است كه او سري به وب سايت Term Paper Relif بزند و از آنها بخواهند كه اين كار برايش انجام دهند، آن هم به ازاي برگه‌اي 9 دلار و 95 سنت. او مي‌تواند از استاد نمره عالي بگيرد و البته خيالش هم راحت باشد كه اتهام سرقت ادبي بر او نخواهد زد.

به لطف موتورهاي جست‌وجويي چون گوگل، دانشجويان دانشگاه مي‌توانند چنين اوراقي را كه قابل دانلود هستند و آزادانه در وب در دسترس افراد قرار دارند، پيدا كرده و يا حتي اوراق جعلي را از اوراق استاندارد و كارهاي اصل تشخيص دهند.

اما نتايج چه مي‌گويند؟ وقتي ترم اول اغلب دانشجويان در گذر است، فشارهاي اجتماعي و درسي زيادي به دانشجويان وارد مي‌شود. يكي از نويسندگان روزنامه تايمز با آدرس ايميل و نام خود به بررسي كنترل كيفي پيشنهادهاي چنين سايت‌هايي پرداخته است. او با آدرس ايميل خود 3 مقاله ادبي استاندارد از سه سايت مختلف درخواست كرد؛ موضوعاتي چون مقايسه و مقابله رمان «دنياي شگفت‌انگيز نو» اثر آلدوس هاكسلي با رمان «1984» جورج اورول، چگونگي جنون اوفليا در نمايشنامه «هملت» و واكاوي درونمايه استعمارگري در كتاب «لردجيم» اثر جوزف كنراد.

اين نويسنده روزنامه تايمز براي اينكه نامه‌هاي ارسال شده واقعي‌تر به نظر برسند، اشتباه‌هاي احتمالي كه ممكن است دانشجويان در نوشته‌هاي خود مرتكب شوند و همچنين شاخ و برگ دادن به موضوعات و توضيح واضحات را در متن نامه‌هاي خود فراموش نكرد. چاره‌اي نبود جز آنكه اين درخواست‌ها به اين شيوه ارسال شوند.

درخواست مقاله براي كتاب «لرد جيم» هرگز از سوي سايت superiorpapers.com پاسخي قانع كننده دريافت نكرد و در نهايت پس از تكرار درخواست، يك متن عذرخواهي دريافت شد؛ آن هم در حد توجيهات كودكانه و چيزي شبيه به «سگ مشق‌هايم را خورد.»

يكي گفته بود كه مشكلات فني دارند و در يك ايميل آمده بود كه قادر به ارسال مقاله درخواستي نيستند و 24 ساعت فرصت مي‌خواستند تا مقاله درخواستي را ارسال كنند، يعني بچه‌گانه‌ترين ترفندي كه براي طفره رفتن سال‌ها پيش از عصر الكترونيك بشر شاهد آن بوده است. دو مقاله ديگر سر وقت رسيدند و تا حدودي به مبحث موردنظر پرداخته بودند. مقاله اورول- هاكسلي كه از سوي

 Term Paper Relif ارسال شده بود، 49 دلار و 75 سنت تنها براي پنج صفحه درخواست كرده بود و اين گونه شروع مي‌شد: «با وجود تشابهات زيادي كه بين رمان دنياي شگفت‌انگيز نو و رمان «1984» وجود دارد منتقدان ادبي معتقدند كه تفاوت‌ها بيش از مشابهت‌ها است.» واقعا كمك بزرگي بود(!) چون اگر اين تفاوت وجود نداشت اصلا دليلي براي درخواست مقاله باقي مي‌ماند.

از طرف ديگر، نويسنده مقاله با عباراتي چون «از طرف ديگر» يا «از يك طرف» خيلي بازي كرده بود كه روش و ابزار ارزشمندي براي افزايش تعداد واژگان درون متن است. همچنين ساير اطلاعات اضافي در مورد تعداد شمارگان كتاب در ايالات متحده و نظر افراد مختلف راجع به رمان‌ها هم در نوشته قيد شده بود كه خواه ناخواه حجم مطلب را سنگين مي‌كرد. اوضاع در مورد مقاله هملت به مراتب فريبكارانه‌تر بود. اين مقاله كه از سوي سايت Go-Essays و با دريافت 127 دلار و 96 سنت ارايه شد، تحت اللفظي نوشته شده بود ولي دست كم نتيجه‌گيري داشت.

استفان گرين بليت (Stephen Greenblatt) استاد دانشگاه هاروارد مي‌گويد: شايد باتوجه به برخي نكات به اين مقاله نمره متوسط بدهيم البته اگر تصور كنم كه مقاله يك دانشجوي ترم اولي را مي‌خوانم.» راستش را بخواهيد اگر من براي چنين مقاله‌اي هزينه پرداخت كرده بودم حتما پولم را پس مي‌گرفتم. با همه اينها نبايد فراموش كرد كه اين نوع تجارت دانشگاهي كار دشوار و طاقت‌فرسايي است و نبايد زياد انتظار داشت. البته اين كار براي دانشجويي كه كار عملي خود را تا شب امتحان آماده نكرده و حاضر است خطر كند و هزينه‌اش را نيز بپردازد احتمالا كارگشا خواهد بود.