غزل عماد الدین خراسانی با صدای استاد شجریان!


سلام
این بار غزل معروفی از عماد الدین خراسانی به نام " پیری و معرکه گیری" با صدای استاد شجریان و
لهجه ی مشهدی - البته با غلظت بالا! - را به همه دوستان تقدیم می کنم: البته شایدم شنیده
باشید.
پیری و معرکه گیری
خواننده : محمد رضا شجریان
شعر : عماد خراسانی
نوازندگان : احمد عبادی و لطف الله مجد
دستگاه : سه گاه
عشق پیری
یرگه کار مو و تو دِرَه بالا ميگيره
ذره ذره دِرَه عشقت تو دلُم جا ميگيره
روز اول به خودُم گفتُم ايیم مثل بَقي
حالا كمكم ميبينُم كار دِرَه بالا ميگيره
چن شبه واز مودوزُم چشمامَه تا صبح به چْخت (سقف)
یا به يَک سمت بیخودي مات مِمنه ، راه ميگيره
چن شبَه باز مث چل سال پيش از اي مرغ دلُم
تو زمستون بَهِنهي سبزه و صحرا ميگيره
تا سحر جُل ميزنُم خواب به سراغُم نمياد
هي دلُم مثل بِچِه، بَهَنهی بيجا ميگيره
موگومش هرچي كه مرگت چيه؟ كوفتي نمِگه
عوضش نق مِزنه ذكر خدايا ميگيره
پيري و معركهگيري كه مِگن حال مويه
دِره کمکم ای کتاب صفحه پينجا ميگيره
هر كه عاشق مِشه پنهون مِكِنه مثل اويه
كه سوار شُتُرَ و پوشتِشَه دولا ميگيره
با تشکر از کیا بلاگ و وبلاگ گلها و وبلاگ طرفدار استاد شجریان