دانشگاه بیرجند IT 84 فارغ التحصیلان

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم مرداد ۱۳۸۵ ساعت 8:36 AM توسط سید هادی موسوی |

سازنده ها و مخربها در يک کلاس :

در يک کلاس توابعی تعريف ميشه که یه دسته درست در هنگام ايجاد يک شئ از آن کلاس و
دسته ديگر درست قبل از از بين بردن يک شئ از يک کلاس اجرا می شوند .
دسته اول را سازنده یا Constractor و دسته دوم را مخرب يا Destractor گويند .

==============
اگر توابعی به عنوان سازنده و مخرب تعريف نشود . کامپايلر توابع پيش فرضی را ايجاد می کند که تنها وجود دارند و هيچ کار خاصی انجام نمی دهند اما شما می توانيد سازنده يا مخرب دلخواه خود را بنويسيد که درست قبل ايجاد شئ اجرا شوند يا درست قبل از تخريب شئ اجرا شوند .
=============
برای روشن شدن مطلب یه مثال می زنم :
شاید شما بخواهید وقتی یک شئ ایجاد می کنید به یه تعداد معلوم یا نا معلومی متغییر به صورت دینامیکی از سیستم بگیرید . برای این کار آن را داخل تابع سازنده خود قرار می دهید .
حال وقتی این برنامه به اتمام می رسد یا این شئ از بین برده می شود باید این حافظه دینامیک به سیستم برگشت داده شود . پس تابعی به نام مخرب می نویسیم که قبل از اینکه شئ از بین برود حافظه را آزاد کند و به سیستم تحویل دهد .
=============
اما چگونه بنویسیم ؟؟؟
در یک کلاس اگر تابعی با نام آن کلاس بنویسید به عنوان سازنده محسوب می شود و قبل ایجاد شئ حتما یک بار اجرا می شود .
مثلا نام کلاس شما Cat.h باشد :
سازنده شما باید تابعی به نام Cat باشد که ممکن است ورودی و یا خروجی داشته ویا نداشته باشد که به اختیار شما است .
مخرب نیز مشابه به سازنده است با یک تفاوت در نام آن که در ابتدای نام تابع حرف(~) و سپس نام کلاس نوشته می شود و بقیه ماجرا ...

++++++++++++++++++++++
اگر به یاد داشته باشید دردرسهای قبل گفته شد که در یک کلاس فقط تعریف تابع آورده می شود و خود تابع در یک فایل با پسوند cpp نوشته می شود . اما یک استثنا وجود دارد به نام توابع In Line یا یک خطی ::
می توان توابع کوتاه در حد یکی دو خط را همانجا در کنار تعریف تابع در کلاس مورد نظر نوشت .
***این معمولا برای سازنده ها و مخربهای کوتاه کاربرد دارد و لطفا از این سوء استفاده نکنید

***
مثال :

} class Cat
:public
{void Cat(void){int a=10
{void ~Cat(void){a=20
}

البته اين تنها يک مثال است و هر کار ديگری نيز می توانيد در سازنده و مخرب به عنوان يک تابع انجام دهيد .

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم مرداد ۱۳۸۵ ساعت 8:34 AM توسط سید هادی موسوی |

چند ريختی Polymorphism

چند ريختی يا Polymorphism يکی از خواص جالب در ++C محسوب ميشه .
شما نمی تونيد توابعی با اسامی يکسان داشته باشيد مگر در يک حالت استثناء
اون هم مسئله چند ريختی هستش .
يعنی چند تابع مختلف با يک اسم يکسان تعريف می کنيد اما بايد دقت داشته باشيد که در مقادير ورودی توابع متفاوت باشند .
مثال :

}(void set(int a
; int b
;b=a
}
*************
}(void set(float s
; float m
;m=s
}
*************
}(int set(int f,int g
; int j,k
;j=f
;k=g
; return k+j
}
*************

در مثالهای بالا دقت کنيد که اسم توابع يکسان است و تنها در موقع صدا زدن آنها با توجه به نوع ورودی تابع , تابع مورد نظر اجرا می شود .
مثال :
اگر بنويسيم ;(set (1 تابع اولی اجرا ميشود

اگر بنويسيم ;(set (5.1 تابع دومی اجرا ميشود

اگر بنويسيم ;(set (90, 8 تابع سومی اجرا ميشود و مقدار ۹۸ را بر می گرداند.

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم مرداد ۱۳۸۵ ساعت 8:32 AM توسط سید هادی موسوی |

ارث بری کلاسها ( مشتق کردن کلاسی از کلاس دیگر )

ارث بری همونطور که از اسمش کاملا پيداست همانند قانون ارث بردن در موجودات زنده عمل می کند , يعنی همانند طبيعت يک کلاس به عنوان کلاس پدر (مادر) فرض می شود و يک کلاس به عنوان فرزند از اين کلاس يک سری خصوصيات و قابليتها را به ارث می برد (فرزند نیز دارای بعضی امکانات پدر می شود . البته میزان آن بستگی به خواست ما دارد که توضیح خواهم داد )
کلاس پدر را کلاس پایه گویند Base Class .
ارث بری را مشتق کردن نیز می گویند .

+++++++++++++++++++++++++++++++++
نحوه مشتق کردن یک کلاس از کلاس دیگر :
فرض می کنیم کلاسی با نام A وجود دارد :

} class B :(type) A
; int a,d
:public
;(void Rotate (void
}

نوشته بالا يعنی کلاس B از کلاس A با دسترسی نوع (type) که توضيح خواهم داد که نوع دسترسی ۳ دسته است مشتق شده یا خصوصیات و قابلیتهای آن را به ارث برده است .
۳ نوع دسترسی برای مشتق کردن وجود دارد که عبارتند از :
۱- public
۲- protected
۳- private
يعنی يکی از سه کلمه بالا به جای (type ) نوشته خواهد شد.

هر کدام از اين انواع دسترسی توضيحات خاص خود را دارد که عبارتند از :

۱- public :
يعنی تمام خواص عمومی و خصوصی کلاس پايه را به همان شکل به ارث می برد . بدين شکل که موارد public در کلاس مبنا (پايه) برای اين کلاس جديد نيز وجود دارد و برای اين نيز public خواهد بود . و تمام خواص protetted و private نيز به همين شکل می باشد که در کلاس جديد نیز هر کدام protected و private خواهند بود .
نکته مهم : در این نوع دسترسی توابع عضو کلاس جدید اجازه دسترسی به خواص protected کلاس مبنا را دارند اما به خواص private خیر !! دسترسی ندارند .

۲- protected :
در این نوع دسترسی , کلاس جدید خواص کلاس مبنا را به این شکل به ارث می برد که تنها توابع عضو کلاس جدید به فقط خواص public و protected کلاس مبنا دسترسی دارند و به خواص private دسترسی ندارند .

۳- private :
این نوع دسترسی یعنی نه شئی از کلاس جدید و نه تابع عضو کلاس جدید به هیچ چیز از کلاس مبنا دسترسی ندارند !! ( عملا یعنی این نوع دسترسی یعنی اصلا مشتق نکنیم سنگین تریم!!! )

نکته بسیار مهم :
ارث بری میتواند به گونه ای باشد که یک کلاس از تعداد بیش از ۱ کلاس ارث ببرد ( مشتق شود ) . مثلا :

}class B: public A , public C , protected D , public E , private F
.
.
.
.
}

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
تا اينجا ارث بری تقريبا مطرح شد و موارد بعدی که بايد توضيح بدم شديدا با ارث بری رابطه مستقيم دارند . مثل توابع مجازی virtual که در جلسات بعدی مطرح خواهم کرد .

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و چهارم مرداد ۱۳۸۵ ساعت 8:30 AM توسط سید هادی موسوی |

توابع مجازی در c++:

توابع مجازی يا Virtual Functions در ارث بری توابع کاربرد دارند که توضيح خواهم داد .
در هنگام تعريف يک تابع در يک کلاس شما می توانيد در ابتدای تعريف تابع کلمه کليدی
virtual رو برای مجازی کردن تابع استفاده کنيد . مثال :

}class A
.
.
.
:public
;(virtual void setage(int age
.
.
.
}

نکته : کاربرد توابع مجازی مانند توابع حقيقی است و هيچ فرقی ندارد ( در حالت عادی)

امااگر يک کلاس از اين کلاس شما مشتق شود و تابعی با همين نام اما به صورت تابع غیر مجازی داشته باشد اتفاق زیر رخ می دهد :

اگر شئی از کلاس مشتق شده تعريف شود و تابع مشترک اين دو کلاس که در اولين کلاس مجازی است فراخوانی شود : تابع متعلق به کلاس مشتق شده اجرا خواهد شد .
این نوع توابع در مواردی کاربد دارد که شما تشخیص می دهید که ممکن است در بعضی شرایط نیاز باشد که تابعی که در کلاس پایه تعریف میکنید تغییر ساختار موقتی داشته باشد برای یک کاربرد خاص.